Iako su saveznici zajedno delovali protiv nacista za vreme drugog svetskog rata nepoverenje zapadnih država prema Rusiji je postojalo od prvih dana. Lideri demokratskih država nisu mogli zaboraviti pakt o ne napadanju Hitlera i Staljina ali ni osvajačke ambicije Moskve prema istočnoj Evropi koja je svoje pravo lice pokazala napadom na Poljsku 1939 g. i masakrom poljskih intelektualaca prilikom povlačenja. U 4 talasa deportacija Rusi su u Sibirske logore nasilno odveli oko 200 hiljada Poljaka a približno 2 miliona civila je ubijeno na teritoriji Poljske. Nažalost, drugi svetski rat doneo je razaranja i milionske žrtve koje su primorale zapadne države na saradnju sa Rusijom protiv nacista i podelu Evrope na interesne sfere nakon pobede nad nacistima.
Tadašnja Jugoslavija se odlučila za vođenje politike nezavisne od Moskve na šta je Kremlj odgovorio otvorenim pretnjama i planiranjem invazije iz susednih država u kojima je imao trupe. Kako bi sačuvali državu od Moskovskog terora, poučeni Poljskim iskustvom, političari i vojni vrh iz Beograda nakon serije intenzivnih sastanaka potpisuju ugovor o vojnoj pomoći sa SAD 1951 godine.
U tadašnju Jugoslaviju stiže 600 borbenih aviona, 1000 tenkova, 20.000 različitih vozila, radarski sistemi, 1000 topova i minobacača različitog kalibra. I tako Beograd postaje prestonica 5 najjače armije kako su nas učili u školama. I izbegava Poljski scenario.
Osim toga razorenoj zemlji stiže i pomoć od tadašnjih 600 miliona dolara ali i ogromne količine hrane kako bi narod preživeo do tada ne zabeleženu sušnu 1950/51 godinu. Zahvaljujući saradnji sa SAD. Bez ikakvih uslovljavanja. Tadašnje Američko rukovodstvo je videlo našu nameru da budemo nezavisni i jasno distancirani od onih koji vrše agresije pod izgovorom oslobođanja, od onih koji u Katinskoj šumi masakriraju civile. I pružilo nam je ruku kojom smo se izdigli iz pepela.
70 godina kasnije istorija se ponavlja i ponovo imamo ispruženu ruku iz Vašingtona.
Nekada Katinska šuma, danas Buča. Nekada Poljska danas Ukrajina. Na nama je da je prihvatimo i još jednom se izdignemo ili da dopustimo da budemo poistovećeni sa onima koji seju smrt, strah,razaranja i danas u 21 veku odvode otete civile u Sibirske gulage ili još gore da se jednog dana probudimo okupirani sa njihove strane.
Izbor je samo naš.
