Severna koreja je funkcionisala koliko toliko normalno sve dok njen vođa nije umislilo da on treba da vlada i južnim delom poluostrva. Ohrabren i naoružan od strane Staljina pokrenuo je suludu vojnu akciju. Očekivao je slab otpor i da će biti dočekan sa cvećem i kao oslobodilac. Umesto toga, nakon početnog prodora , dobio je vojni i građanski otpor. Snage južne Koreje zajedno sa vojskom SAD naneli su strahovite gubitke Severnoj Koreji u trogodišnjem ratu. Amerika je pokazala da njene trupe nisu na jugu poluostrva samo za slikanje već da brane svog saveznika. I to je ono što se pokazuje formiranjem udarnih grupa NATO u Istočnoj Evropi. Da će se saveznici unutar NATO braniti u slučaju agresije.
A građani južne Koreje su pravili lutke tadašnjeg korejskog predsednika koje su palili javno na trgovima. I to je ono što je osvajača najviše bolelo. Spoznaja da ga narod na napadnutim teritorijama ne smatra oslobodiocem već zlikovcem. Manijake najviše boli umišljena, neuzvraćena ljubav. Cveća u Ukrajini nema za osvajače kojima je vođa utuvio u glavu da su oslobodioci.
Osim za stradale borce u Ukrajinskoj vojsci i civile. Za okupatore građani su spremili pasivni otpor, koji će ukoliko se okupacija pojedinih delova produži verovatno prerasti u partizanski otpor posmatrajući istoriju.
Nakon toga Kim se okreće učvršćivanju vlasti putem likvidacija i gulaga. Po Staljinovom receptu koji je za samo nekoliko post ratovskih godina vladavine ubio više svojih sunarodnika Rusa, nego nacisti za vreme rata.
Vlast je učvrstio na dva načina. Korišćenjem izolacije , straha i propagande prema sopstvenom narodu koji je doveo na ivicu egzistencije bukvalno usled umiranja od gladi dok se on sa svojom elitom luksuzirao u ogromnim palatama sa isto tako ogromnim masivnim vratima na ništa manjim prostorijama dok su sastanke vodili obavezno na stolovima dužim od 20m. Da se vidi raskoš. Da se leče kompleksi.
Sa druge strane, počelo se sa ozbiljnim ispiranjem mozga stanovnicima . Diktator je napravio strategiju :
Definisanjem sebe kao spasioca korišćenjem bilo kakve greške neprijatelja. I Amerikanaci su pogrešili. Jedan špijunski brod sa 83 člana posade ušao je u teritorijalne vode Severne Koreje. Zarobljavanje i razvlačenje Amerikanaca po korejskim medijima
omogućilo.je diktatoru upravo to. Da sebe predstavi kao spasioca naroda od zlog Zapada i još gore Amerike. Iako brod nije bio naoružan i iako su se svi na njemu odmah predali. Na krilima tog događaja uz prethodno opisana psihološka dejstva prema sopstvenim građanima Kim je učvrstio svoju vladavinu. Danas agresor koristi izmišljene podatke o biološkom oružju koje je dizajnirano da ubija samo Ruse.
Sledeći bitan događaj u odnosu dve Koreje desio se nekoliko godina kasnije kada Američki vojnici pokušali da u demilitarizovanoj zoni na 38. paraleli iseku jednu topolu koja je zaklanjala vidik osmatračnici. Topolu. Obično drvo. Severno korejski vojnici kojima je u glavu bilo usađeno verovanje da je to drvo posadio lično predsednik Kim odmah su pohitali da spreče seču i tom prilikom zbog jednog drveta ubili dva američka vojnika. I zamalo izazvali rat.
Tadašnji Američki predsednik je odlučio da ta topola mora biti posečena po bilo koju cenu nakon što je saznao za smrt dvojice vojnika. Zvuči neverovatno ali logistiku operaciji sečenja jednog drveta pružali su nosač aviona, dva bombardera B52, desetine helikoptera i desetine vojnih aviona lovaca uz jednu armiju koja je bila spremna u južnoj Koreji. Drvo je posečeno. Amerika je demonstrirala silu i još važnije, uverila neprijatelja da će je upotrebiti po cenu novog rata.
Pitanje je samo, gde je ta topola u današnjim dešavanjima ?
